Πλέον έως και τις 3 Ιουλίου οι θεατές μπαίνουν στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού ανά ομάδες των 20 ατόμων και για 20 λεπτά, ακολουθώντας τις οδηγίες όχι μόνο του υπουργείου Υγείας, αλλά και της ημικυκλικής κίνησης, που επιβάλλει η θέαση της εικαστικής εγκατάστασης του Διονύση Καβαλλιεράτου, με 40 γλυπτά μπροστά από τη σκηνή του Ρωμαϊκού Ωδείου.

Αλλόκοτες φιγούρες- καρικατούρες με στοιχεία διάφορων πολιτισμών και εποχών- από την προϊστορία, τον λαϊκό πολιτισμό έως τον σημερινό δυτικό κόσμο, είναι χαρακτήρες ονοματισμένοι από τον καλλιτέχνη και «χορεύουν» σόλο ή ομαδικά έναν «Αποπροσανατολισμένο χορό» σατιρίζοντας έναν «Παραπλανημένο πλανήτη». Μια ιδιότυπη παράσταση, εικαστική, που επιχειρεί αναφορές στην τελετουργία και κινησιολογία του αρχαίου δράματος και τη συλλογική δράση του Χορού.

Πρόκειται για το έργο στην Πόλη 2020 του Πολιτιστικού Οργανισμού Νέον, με παράδοση από το 2014 στις αναθέσεις έργων σε εικαστικούς καλλιτέχνες για δημόσιους χώρους. Το συγκεκριμένο έργο ήταν ανάθεση εδώ κι έναν χρόνο στον καλλιτέχνη, προορισμένο για το Ηρώδειο.

Και είναι η πρώτη εικαστική παρουσία του ιδιότυπου, φέτος, Φεστιβάλ Αθηνών, ίσως μοναδικού παγκόσμια, που δεν ακυρώθηκε λόγω πανδημίας.

Ο Διονύσης Καβαλλιεράτος εξηγούσε με ιδιαίτερο κέφι στην επιτόπια ξενάγησή του, τον λόγο που τα γλυπτά του είναι στον αντίποδα του ακαδημαϊσμού, καλλιτεχνήματα μετα ποπ από ένα συνονθύλευμα υλικών ξύλο, πηλό, καθρέφτη, ρητίνη, «δεν θέλησα να δημιουργήσω καλλιτεχνήματα με όρους και κανόνες.Προτιμώ φιγούρες που θυμίζουν καρτούν για να σατιρίσω. Το παιχνίδι είναι αυτό που μ' ενδιαφέρει στην τέχνη».

Κάπως έτσι προέκυψαν οι χαρακτήρες στο έργο του: Η Σφίγγα, Ο Ηθοποιός «που υποδύεται έναν ηθοποιό που έπαιζε τον ηθοποιό με τους πολλαπλούς καθρέφτες», ο κ. Άνω Κάτω που ανεβοκατεβαίνει τη ξύλινη σκάλα, Οι αλήτες του Δυτικού Κόσμου, το Make America Again με φιγούρες από την Αμερική του 1800 έως σήμερα, ο Άγριος σύζυγος, η κ. Διονυσία, ο Τομ Κρουζ, ο Κολοκυθάκης κ.ά.

Η σημειολογία του έργου, η οργάνωση της επίσκεψης στο Ηρώδειο με δωρεάν είσοδο, η βόλτα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας εφόσον το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες, κάνουν την Ελίνα Κουντούρη, διευθύντρια του ΝΕΟΝ και την Πολύνα Κοσμαδάκη, ιστορικό τέχνης, επιμελήτρια του έργου, να αισιοδοξούν κυρίως επειδή «πρόκειται για ένα έργο σε ανοιχτό χώρο, που αντιστρέφει τις συνθήκες θέασης μετά τόσους μήνες διαδικτυακής επαφής με τις τέχνες».

Πηγή: cnn.gr