Σε ένα χωριό ζούσε ένας έμπορος. Με τον γαϊδαράκο του, γύριζε στις διπλανές πόλεις και τα χωριά και πουλούσε την πραμάτεια του.

Ο Μίλτος ήταν ένας μικρόσωμος αθλητής. Είχε κερδίσει χρόνο κι ήταν ο μικρότερος στην τάξη του. Σε όλους τούς αγώνες μπάσκετ, ο πατέρας του ήταν στις κερκίδες και τον εμψύχωνε. Ζούσαν μαζί όλα τους τα χρόνια και ήταν πολύ αγαπημένοι. Ο προπονητής όμως, δεν πίστευε στις δυνατότητές του, γι΄αυτό και δεν τού έδινε ούτε μία ευκαιρία να σηκωθεί και να παίξει έστω και για λίγο, στους αγώνες, παρ΄ότι ο νεαρός έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε. Τον ήθελε για αναπληρωματικό, αλλά μέχρις εκεί.

Ένας νεαρός κυβερνήτης, θέλησε να δημιουργήσει κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης με τους πολίτες του κράτους του.

Κάποτε, σε μια μακρυνή χώρα, μια παληά εποχή κοντά σε μια μεγάλη, βαθειά λίμνη που τώρα πιά έγινε εύφορη πεδιάδα, ζούσε ένας νεροβούβαλος με το κοπάδι του. Ήταν τεραστίων διαστάσεων, πιο δυνατός και ογκώδης από κάθε άλλον, δίκαιος με όλους και σοφός στην κρίση του, γι΄αυτό και όλοι τον ψήφισαν για βασιληά τους.

Κάποτε ήταν ένα αγόρι πού ζούσε με τον παππού του σε μια μεγάλη πόλη. Καθώς το παιδί μεγάλωνε, ο παππούς φρόντιζε μ΄έναν διακριτικό τρόπο, να του μαθαίνει τα ουσιαστικά της ζωής.

Ο Λάμπρος μπαίνει στο καθιστικό όπου η μητέρα του γράφει κάτι, αφοσιωμένη στον υπολογιστή της. Είναι ασυνήθιστα σιωπηλός και μοιάζει αμήχανος.

Πιστέψτε πως είστε το κέντρο του κόσμου.

Συγκεντρώστε όλο σας το ενδιαφέρον στον εαυτό σας.

Μιλείστε για τα κατορθώματά σας, αρχίζοντας κάθε σας πρόταση με το «εγώ».

Κάντε ό,τι περνά απ΄το χέρι σας για να έλκετε το ενδιαφέρον.

Απαιτείστε να έχετε την πρωτοκαθεδρία και τον πρώτο λόγο, όπου κι αν βρίσκεστε.

Ζηλέψτε την όποια επιτυχία, του όποιου άλλου.

Να είστε ανταγωνιστικοί και εριστικοί.

Ποτέ μην ξεχνάτε ένα σχόλιο πού σας έγινε και το οποίο δεν ήταν τιμητικό για εσάς.

Να απαιτείτε όλοι να συμφωνούν με τήν άποψή σας, επειδή «εσείς ξέρετε»…

Μην εμπιστεύεστε κανέναν εκτός απ΄τον εαυτό σας - κανείς δεν θέλει το καλό σας.

Να θυμάστε πάντα έστω και την παραμικρή εξυπηρέτηση πού κάνατε σε κάποιον και να αξιώνετε να σας την ανταποδώσει στο πολλαπλάσιο.

Φορτώστε στους άλλους τις ευθύνες και τις ενοχές σας.

Να γκρινιάζετε συνεχώς.

Να έχετε απαιτήσεις από όλους.

Μην λέτε σε κανέναν έναν καλό λόγο.

Αγνώστου

Ο Πάππας φθάνει στο αεροδρόμιο της Ν.Υόρκης.

Καυχιέται η Αντιόχεια

για τα λαμπρά της κτίρια και τους ωραίους της δρόμους•

για την περί αυτήν θαυμάσιαν εξοχήν.

Καυχιέται πού είν΄η έδρα ενδόξων βασιλέων•

και για τους καλλιτέχνας και τους σοφούς πού έχει.

και για τους βαθύπλουτους και γνωστικούς εμπόρους.

Μα πιο πολύ ασυγκρίτως απ΄ όλα η Αντιόχεια

καυχιέται πού είναι πόλις παλαιόθεν ελληνίς•

τού Άργους συγγενής: από την Ιώνη πού ιδρύθη υπό Αργείων

αποίκων προς τιμήν της κόρης τού Ινάχου.

Τα Ποιήματα Β΄(1919-1933)
Φιλολογική επιμέλεια Γ.Π. Σαββίδης
Εκδόσεις Ίκαρος

Μια παληά ιστορία μιλά γιά μιά γυναίκα πού έχασε τον γυιό της.