Με αφορμή μια τεράστια έρευνα και ψηφοφορία που διενήργησε το BBC, όπου συγγραφείς, επιστήμονες, ακαδημαϊκοί και βιβλιοκριτικοί, επέλεξαν τα κορυφαία βιβλία που διαμόρφωσαν την ανθρώπινη σκέψη.

Πρώτο στη λίστα όπως προείπαμε είναι η "Οδύσσεια". Άλλωστε είναι ένα βιβλίο για το οποίο οποιοσδήποτε σε ολόκληρο τον κόσμο, κάτι γνωρίζει για την υπόθεσή του. Το ίδιο και κάποιες φράσεις του. Μάλιστα σε πολλά σχολεία του εξωτερικού, τις γνωρίζουν ακόμα και στα Αρχαία Ελληνικά:

«Άνδρα μοι ἔννεπε, μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσεν:

πολλῶν δ᾿ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω, πολλὰ δ᾿ ὅ γ᾿ ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν»

(Τον άντρα, Μούσα, τον πολύτροπο τραγούδα μου, που πλήθος διάβηκε τόπους,

αφού πάτησε της Τροίας το κάστρο το άγιο, και πολιτείες πολλές γνώρισε,

πολλών βουλές ανθρώπων, κι αρίφνητα τυράννια τράβηξε στα πέλαγα η καρδιά του).

Έξι μήνες κράτησε αυτή η έρευνα για να καταλήξει το BBC στο τελικό αποτέλεσμα των βιβλίων που καθόρισαν την Παγκόσμια σκέψη.

Η Οδύσσεια είναι ένα έπος τόσο βαθύ, η ιστορία του αναπτύσσεται με έναν περίπλοκο αλλά εξαιρετικό τρόπο, οι καταστάσεις και οι χαρακτήρες σκιαγραφούνται έτσι που κάθε αναγνώστης βρίσκει κάτι από τον εαυτό του ή λαμβάνει την έμπνευση για αποφάσεις στη ζωή του.

Πάρα πολλοί συγγραφείς και σεναριογράφοι (ακόμα και σε τηλεοπτικές σειρές που καταρρίπτουν ρεκόρ τηλεθέασης), παραδέχθηκαν ότι η πραγματική έμπνευσή τους προήρθε από την Οδύσσεια. Και αν για μας ήταν ένα υποχρεωτικό «μάθημα» στο σχολείο και νιώθαμε ίσως μια μικρή απέχθεια υπό τον φόβο του δασκάλου και της εξέτασης, ίσως ήρθε η ώρα να ξαναδιαβάσουμε αυτό, το κορυφαίο αριστούργημα της ανθρωπότητας.

Όπως έγραψε η Natalie Haynes:

«Η Οδύσσεια είναι ένας από τους πιο θεμελιώδεις μύθους της δυτικής κουλτούρας διότι θέτει διαφορετικά υπαρξιακά ερωτήματα με κυριότερο το τι σημαίνει να είναι κάποιος ήρωας. Διότι έχει σπουδαίους και ιδιαίτερους γυναικείους χαρακτήρες, εκτός από τους κλασσικά αντρικούς. Διότι σε όλη την Οδύσσεια πρωταγωνιστούν θεοί και τέρατα.

Eίναι επική διότι μας υποχρεώνει να αμφισβητήσουμε τα συμπεράσματα έχουν ήδη βγάλει σχετικά με τις περιπέτειες μας, τις προσωπικές μας αναζητήσεις τον πόλεμο και το πάντα επίκαιρο ζήτημα του τι ακριβώς σημαίνει να επιστρέφει κανείς σπίτι.»

Πρώτο με διαφορά έργο αναδείχθηκε η «Οδύσσεια» ενώ στη 10η θέση βρίσκεται η «Ιλιάδα».

Ο κατάλογος:

1. «Οδύσσεια» του Ομήρου, 8ος αιώνας π.Χ.

2. «Η καλύβα του μπάρμπα-Θωμά» της Χάριετ Μπίτσερ Στόου, 1852

3. «Φράνκενσταϊν» της Μέρι Σέλεϊ, 1818

4. «1984» του Τζορτζ Όργουελ, 1949

5. «Τα πάντα γίνονται κομμάτια» του Τσινούα Ατσέμπε, 1958

6. «Χίλιες και μία νύχτες», αγνώστων δημιουργών, 8ος – 18ος αιώνας

7. «Δον Κιχώτης» του Μιγκέλ ντε Θερβάντες , 1605 – 1615

8. «Άμλετ» του Σέξπιρ, 1603

9. «Εκατό χρόνια μοναξιάς» του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, 1967

10. «Ιλιάδα» του Ομήρου, 8ος αιώνας π.Χ.

του Δημήτρη Συμεωνίδη

Πηγή: thessalonikiartsandculture.gr