«Ένα από τα συμπτώματα ότι πλησιάζει κανείς κοντά στον νευρικό κλονισμό είναι η πεποίθησή του ότι το έργο του είναι τρομερά σημαντικό». – Bertrand Russell

Έτσι γίνονται τα ταξίδια, έτσι αγγίζονται οι ψυχές και οι δρόμοι που διένυσες γίνονται κομμάτια δικά σου. Ταξιδεύεις τα χρώματα, τα αρώματα, τις γεύσεις, τις φωνές κι ο προορισμός χαράσσεται στο ίδιο σου το σώμα!

Κάποτε ήταν ένας Σκίουρος με ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα, χάρη στο οποίο μια μέρα αποφάσισε να απομακρυνθεί από το δάσος με τις Βελανιδιές, για να ψάξει για καινούριες μορφές σύνδεσης με το Πνεύμα και ολοκλήρωσης του εαυτού. Στο δρόμο του ήταν εκείνη η στιγμή καθοριστική, όταν βγαίνοντας από ένα σκιερό δάσος, αντίκρισε μια λαμπρή πεδιάδα με πολλαπλούς καταπράσινους λοφίσκους και άλλους μεγαλύτερους και μικρότερους λόφους.

Τους ανθρώπους που σε περιβάλλουν, την υγεία, το σπίτι σου, όλα αυτά που αγαπάς, όλα όσα σε πεισμώνουν κι όλα αυτά που συμβάλλουν για να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος.

Πώς νιώθει ένα αγόρι όταν χάνει τον χαρταετό του; πώς νιώθουμε εμείς όταν χάνουμε κάτι αγαπημένο;

Ένα πολύ όμορφο βιντεάκι, απολαύστε το.

O Σολομώντας είπε: "Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν τα πάντα και δεν μπορούν να τα χαίρονται". Για να πιάσεις τη μεγάλη σου στιγμή πρέπει να είσαι υγιής. Μην κρατάς τίποτα μέσα σου. Διάβασε την παρακάτω ιστορία:

Όταν ακούμε μουσική, πολλαπλές περιοχές του εγκεφάλου μας ανταποκρίνονται και συμμετέχουν στη νοητική διαδικασία. Όταν, όμως, κάποιος παίζει ένα μουσικό όργανο, η νοητική αυτή δραστηριότητα μοιάζει με πλήρες πρόγραμμα γυμναστικής για το σώμα. Τι συμβαίνει ακριβώς; Η Ανίτα Κόλινς (B.Mus, Grad Dip Ed, MEd, PhD - University of Canberra) εξηγεί τι συμβαίνει στο μυαλό των μουσικών ενώ παίζουν μουσική κι εξετάζει κάποιες από τις μακροπρόθεσμες, θετικές επιδράσεις αυτής της νοητικής μορφής άσκησης. 

Η ορμόνη κορτιζόλη που σχετίζεται με το άγχος μειώνεται με τη ζωγραφική - και δεν πειράζει καθόλου αν δεν μπορούμε να τραβήξουμε ούτε μια ίσια γραμμή.