Τι μπορεί να συμβεί όταν ένας καημένος γάϊδαρος πέφτει στο πηγάδι και ο ιδιοκτήτης του δεν έχει σκοπό να τον βγάλει;

Κι ο Θεός δημιούργησε την ψυχή, πλάθοντάς την με ομορφιά. Της έδωσε την απαπλότητα της πρωινής αύρας, το άρωμα των λουλουδιών, την ομορφιά του σεληνόφωτος.

Mια μικρή ιστοριούλα-παράδειγμα για το πως η ανησυχία για ένα πρόβλημα μας δημιουργεί περισσότερο βάρος από το ίδιο το πρόβλημα.

Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα μακρινό δάσος, ζούσε ένα σαλιγκάρι. Αν και μικρό είχε μια πολύ μεγάλη επιθυμία ...

Σε ένα παζάρι ένας κουρέας αγόρασε τη Στοκχόλμη για ένα λούσιμο και κούρεμα! Πολύ φθηνά, θα σκεφτείτε, όπως κι ο ίδιος εξάλλου...

Ο Τζόζεφ Ράντγιαρντ Κίπλινγκ ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς συγγραφείς στην Αγγλία. Τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας και έγραψε πολλά παιδικά βιβλία με πιο γνωστό “Το βιβλίο της ζούγκλας” και το ποίημα “Αν”, το οποίο πολλοί μαθητές αναγκάζονταν να αντιγράφουν .. ως τιμωρία!

Ένα παραμύθι που μας λέει ότι ο παράδεισος και η κόλαση είναι οι καταστάσεις του νου που βιώνουμε στη ζωή μας.

Όμορφα λόγια που λέει η γιαγιά στην εγγονή, για την πορεία της ζωής που καλείται κάθε άνθρωπος να διανύσει. Η ώριμη ηλικία δίνει στο τρυφερό παιδί, μέσα από την πείρα μιας ζωής που αναζήτησε και βρίσκει την αλήθεια της, μηνύματα που θα το συνοδεύουν στο δρόμο του καθώς μεγαλώνει.

Ο άνθρωπος εκείνος είχε ταξιδέψει πολύ. Στη ζωή του είχε γυρίσει σε εκατοντάδες χώρες, αληθινές και φανταστικές... Το ταξίδι που θυμόταν περισσότερο ήταν η σύντομη επίσκεψή του στη Χώρα των Μεγάλων Κουταλιών. Έφτασε τυχαία στα σύνορά της. Στoν δρόμο από την Αμπελοχώρα προς την Ελαιοχώρα, υπήρχε μια μικρή παράκαμψη προς τη Χώρα των Μεγάλων Κουταλιών. Επειδή του άρεσαν οι εξερευνήσεις, πήρε εκείνο τον δρόμο. Ο δρόμος ήταν όλο στροφές και κατέληγε σ’ ένα τεράστιο απομονωμένο σπίτι.

Ένας άνδρας, το άλογο και ο σκύλος του περπατούσαν σε ένα δάσος. Καθώς περνούσαν κάτω από ένα δένδρο έπεσε ένας κεραυνός και τους έκανε στάχτη! Όμως ο άνδρας δεν κατάλαβε ότι είχε εγκαταλείψει αυτόν τον κόσμο και συνέχισε την πορεία του με τα δύο του ζώα.

Κάποιες φορές περνάει κάποιος χρόνος μέχρι να συνειδητοποιήσουν οι νεκροί την καινούργια κατάσταση. Ο δρόμος ήταν πολύ μακρύς και ανέβαιναν σε ένα λόφο. Ο ήλιος ήταν πολύ δυνατός και αυτοί ίδρωναν και διψούσαν. Σε μια στροφή του δρόμου είδαν μια πανέμορφη μαρμάρινη πύλη, που οδηγούσε σε μια πλατεία στρωμένη με πλάκες από χρυσάφι. Ο διαβάτης κατευθύνθηκε προς τον άνθρωπο που φύλαγε την είσοδο.